Η Ιερή Πέτρα του Δία και της Ρέας
Πέρσι το καλοκαίρι βρέθηκα στη νοτιότερη πόλη της Ευρώπης, στην Ιεράπετρα της Κρήτης. Καλεσμένος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κρήτης, έζησα μια καταπληκτική εμπειρία σ’ ένα μοναδικό, εντελώς ξεχωριστό φεστιβάλ.
Ξεχωριστό πριν απ’ όλα για τα κριτήρια με τα οποία οι ταινίες επιλέγονται και βραβεύονται σ’ αυτό. Ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής για τις ξένες ταινίες (υπάρχει και για τις ελληνικές), ένιωσα με τα εκλεκτά μέλη της επιτροπής απόλυτη ελευθερία στις επιλογές μας, χωρίς πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες που συχνά καθορίζουν άλλα φεστιβάλ. Τα κριτήρια ήταν καθαρά καλλιτεχνικά με πλήρη υποστήριξη από το φεστιβάλ. Βραβεύσαμε ως καλύτερο διεθνές ντοκιμαντέρ μια ρωσική παραγωγή!
Αυτός ο αέρας ελευθερίας προσελκύει πολλούς σκηνοθέτες απ’ όλον τον κόσμο εδώ. Ενας σκηνοθέτης από το Λος Αντζελες προτίμησε να κάνει την πρεμιέρα της ταινίας του στην Ιεράπετρα αντί για την πατρίδα του, προσβλέποντας στη «Θεά των Οφεων», το δημοφιλές βραβείο του φεστιβάλ!
Η προβολή των ταινιών προσφέρει άλλη μοναδική εμπειρία. Ως εσωτερικός χώρος προβολών χρησιμοποιείται το ιστορικό Τζαμί ειδικά διαμορφωμένο, ενώ οι προβολές εξωτερικά γίνονται στην πλατεία δίπλα, μαζεύοντας πλήθος κόσμου κάθε ηλικίας από τη δύση του ήλιου μέχρι αργά τη νύχτα. Προβολές ταινιών γίνονται και σε άλλες περιοχές (στον Μύρτο στην κεντρική πλατεία του χωριού, στο Καβούσι στο προαύλιο της βυζαντινής εκκλησίας της Παναγίας Μεσοχωριανής και στον Μακρύγιαλο, δίπλα στο κύμα).
Επίσης το φεστιβάλ διευρύνει την τοπική και διεθνή του ταυτότητα με πολλές παράλληλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής, Φεστιβάλ Γαστρονομίας Ανατολικής Κρήτης, Ακαδημία Κινηματογράφου Κρήτης για νέους κινηματογραφιστές από όλη την Ελλάδα, συνεργασίες με άλλα ελληνικά φεστιβάλ (Χανίων, Αμοργού, Σάμου, Ηπείρου κ.ά.) καθώς και διεθνείς συνεργασίες (Φεστιβάλ Κανών, China Dream). Με δυο λόγια, αυτό το φεστιβάλ είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, μια αληθινή γιορτή, ένα πανηγύρι απίστευτης ανθρώπινης ζεστασιάς – στοιχεία που σπάνια συναντάς πλέον.
Πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια γυναίκα, η Ελένη Βλάσση, κυριολεκτικά ψυχή του φεστιβάλ και καλλιτεχνική διευθύντριά του. Γεννημένη στην Ιεράπετρα, σπούδασε στη Γαλλία δημοσιογραφία, πολιτικές επιστήμες και σκηνοθεσία κι αφού ταξίδεψε σ’ όλο τον κόσμο καταγράφοντας τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες πολλών χωρών μέσα από δεκάδες ιστορικά, εθνογραφικά, ανθρωπολογικά ντοκιμαντέρ, επέστρεψε στην πατρίδα της πριν από δέκα χρόνια με το όραμα ενός φεστιβάλ. Πείθοντας μια εκλεκτή ομάδα σημαντικών ανθρώπων του κινηματογράφου και του ακαδημαϊκού χώρου να συνδράμουν το έργο της, κατόρθωσε να κάνει όλα αυτά τα χρόνια το τολμηρό της εγχείρημα πραγματικότητα.
Ελένη Βλάσση, για να γίνει ένα τέτοιο έργο, ξέρω ότι χρειάζεται πολλή προσπάθεια, πάθος, επιμονή, πίστη στην υπέρβαση. Αλλά και αληθινή αγάπη για την τέχνη, την κοινωνία, τον άνθρωπο. Τα έχεις όλα αυτά, τα αναγνώρισα στο φεστιβάλ που δημιούργησες. Ηταν πολύ ωραία που το έζησα και σ’ ευχαριστώ.
Από τον
.Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών